Jedwabne frędzle w wełnianych dywanach zdarzają się rzadko. Wyjątkiem są dywany Isfahan, których wyjątkowa gęstość tkania uzyskana jest dzięki zastosowaniu na osnowę jedwabnych nici. Niestety delikatne frędzle w pierwszej kolejności ulegają przetarciu.
Jak już wielokrotnie pisałam, frędzle są niezbędnym elementem dywanu ręcznie tkanego, który zabezpiecza go przed rozsnuciem. W przypadku tego Isfahana proces snucia już był w trakcie i trzeba było działać natychmiast, żeby ocalić dywan przed zniszczeniem.
Praca nad jedną, dwumetrową stroną dywanu, trwała prawie miesiąc. Jedna osoba codziennie poświęcała cały swój czas na rekonstrukcję, centymetr po centymetrze i nitka po nitce, jedwabnych frędzli. Wszystkie prace, ze względu na bardzo cienkie frędzle, musiały być wykonywane pod lupą z dużym powiększeniem. Wielu naszych klientów po chwili patrzenia przez taką lupę odczuwa dyskomfort. Rekonstruktor po kilku godzinach pracy z lupą ma mroczki przed oczami. Na ogół tylko wspomagamy się lupami przy naszej pracy, ale w tym wypadku, aby dokładnie odtworzyć jedwabne frędzle trzeba było cały czas patrzeć na dywan w powiększeniu.
Codziennie mierzyliśmy postęp prac i w najlepszym razie udawało się wymienić około 20 centymetrów frędzli. Na każdy centymetr przypadało dziesięć nitek, czyli 200 ukłuć igłą w ciągu dnia pracy. Wydawałoby się, że to niewiele, ale trzeba wziąć pod uwagę, że każde z tych wbić w dywan trzeba było zrobić igłą trzymaną cęgami. Dodatkowym utrudnieniem jest gęstość tkania isfahana, która powoduje, że jest on twardy jak deska.
Podsumowując tę realizację mogę powiedzieć tylko, że było to jedno z bardziej czasochłonnych i pracochłonnych zleceń ostatnich miesięcy.
